Nou, daar ging ik dan… Met alle kampeer- en fotografiespullen naar natuurkampeerterrein de Knotwilg in Werkendam. Voor het eerst alleen een weekendje kamperen en fotograferen om even het hoofd leeg te maken en te kijken of het wel wat voor mij is. Zo ja, dan gaan er nog vele tripjes in de toekomst komen.
Bij aankomst word ik hartelijk ontvangen en mag ik zelf een plekje zonder stroom uitzoeken. Bijna achteraan vind ik een mooi plekje op het terrein met uitzicht over de Biesbosch. De tent opzetten had ik een aantal dagen ervoor al in de tuin geoefend dus dat zou moeten lukken. Ik bluf mezelf er een beetje doorheen en binnen een half uurtje staat de tent inclusief ‘inboedel’.
De auto mag niet bij de tent blijven staan dus die zet ik op het parkeerterrein en maak gelijk een klein verkenningsrondje rondom het natuurkampeerterrein. Via een dijk loop ik langs een lange kreek die uiteindelijk uitmondt in een groter gedeelte van de Biesbosch. Een mooie plek om er met de kano in te gaan is gespot!
Ik merk dat ik nog een beetje m’n draai moet vinden in en om de tent, maar dat is vast niet gek voor een eerste keer kamperen. Na wat te hebben gedronken, gelezen en gegeten, besluit ik om de omgeving verder te verkennen met de auto. Ik kom langs de mooiste kreekjes en weidse uitzichten en stap regelmatig uit om alles eens rustig te bekijken.
De navigatie heb ik wel aan, maar de weg is niet bijzonder moeilijk en ik rij door tot ik niet meer verder kan. Terwijl ik dat doe, zie ik in de verte een grote vogel vliegen (althans, dat denk ik want het was maar een paar seconde). Als ik niet meer verder kan, draai ik om om op het gemak terug te rijden naar de camping.
En dan opeens zie ik hem zitten; een visarend!! Heb ik het op de heenweg waarschijnlijk toch goed gezien. Gelukkig heb ik de camera naast me liggen en komen er geen tegenliggers, waardoor ik zeker 5 tot 10 minuten kan genieten van deze prachtige vogel!
Met een voldaan gevoel rij ik terug naar het kampeerterrein. Als ik bij de tent aankom begint de zon al bijna achter de bomen te zakken en laten de kikkers zich goed horen. Ik kook wat water voor een goede kop thee en geniet van de buren; schapen!
In eerste instantie denk ik dat het allemaal volwassenen schapen zijn, maar dat blijkt niet zo te zijn. De lammetjes zijn inmiddels wel zo groot als moeders, maar ze komen nog regelmatig bij hun moeder drinken. Ziet er best grappig uit, aangezien ze op hun knieën moeten zitten om fatsoenlijk te kunnen drinken.
Het blijft lang licht en rond 23.00 uur besluit ik om richting het toiletgebouw te gaan om me klaar te maken voor de nacht. Ik kruip in de tent en wurm me in de slaapzak. Benieuwd hoe dat ik de eerste nacht ga beleven…
Wordt vervolgd…
Wat leuk om dit te lezen, blijven doen hè! Beloofd!??
Ga ik zeker doen! Beloofd!