Een tijdje geleden ontdekte ik een natuurgebied redelijk dichtbij huis; De Slikken van De Heen. Een heel afwisselend gebied met behoorlijk wat grote grazers. Zo lopen er wisenten, rode geuzen en konikpaarden rond.
Hans en ik zouden weer op pad gaan, maar waar naar toe? Het was al een tijdje geleden dat ik in dit gebied was geweest en Hans kende dit helemaal niet dus de keuze was makkelijk… Op naar de Slikken van de Heen!
Doordat het al een hele tijd geleden was, had ik er even geen rekening mee gehouden dat het wel eens goed nat en drassig kon zijn. De laatste keer was eind zomer 2021 toen het lekker droog was, maar nu was het in het winter en de winter is nat…
Dat het nat en drassig was, hebben we gemerkt! Bijna de hele wandelroute is het glibberen en glijden geblazen. Hans vraagt lachend aan me waar ik hem mee naar toe heb genomen en stelt voor dat we de volgende keer onze kaplaarzen maar mee nemen.
Dat glibberen en glijden is heus niet zo erg, maar wat betreft grote grazers en zelfs vogels zien we helemaal niks! Glibberen en glijden dus voor niks (oké, ik heb gelachen haha). We zijn bijna bij het einde en dan zie ik toch opeens wat bewegen verderop in de bocht: de konikpaarden! Gelukkig dus toch nog wat te zien!
Eerlijkheid gebied te zeggen dat ik als de dood ben voor paarden. Ik vind ze prachtig, maar zo groot en onvoorspelbaar. Het liefst zou ik weer omdraaien en wegrennen, maar ja… Aan het einde van de route weer omdraaien, is wel een eind terug lopen. Geen optie dus, dus dan toch maar foto’s maken!
Precies op het moment dat we een paar plaatjes schieten, breekt het zonnetje een klein beetje door wat de konikpaarden prachtig op doet lichten. Blij dat ik niet ben omgedraaid! Het was weer een heel avontuur vol glibberen en glijden met op de valreep een paar mooie plaatjes!
