Het is bijna Pasen dus waarom dan geen blog over de hazen?!
Op een vroege ochtend in maart kan ik niet meer slapen en besluit om dan maar met de camera op pad te gaan. Het is nog behoorlijk mistig, maar het zonnetje komt er toch langzaam doorheen.
In de kijkhut is weinig te zien dus ik besluit om langs het hek te lopen en te kijken wat er op mijn pad komt (of niet). In de verte zie ik een grote groep reeën, maar ze staan voor het mooie net te ver weg.
Een stuk verderop zie ik hazen achter elkaar aan rennen. Het is immers paartijd voor de hazen, ook wel rammeltijd genoemd. De mannetjeshazen worden rammelaars genoemd en rennen met meerderen achter de moerhaas (het vrouwtje) aan. Dit gaat natuurlijk niet altijd even vriendelijk en er worden soms rake klappen uitgedeeld.
Ik loop er langzaam naar toe en ga ter hoogte van de rammelende hazen rustig zitten wachten tot ze wat dichterbij komen. Het licht in combinatie met de mist maakt het een topochtend om foto’s te maken en jawel, de hazen komen al snel dichterbij.
Ze hebben het zo druk met elkaar dat ze mij niet eens opmerken, waardoor ik rustig plaatjes kan schieten. Na een paar rake klappen is het één van de rammelaars dan toch gelukt… Kleine paashaasjes zijn in de maak!
Op de terugweg staat één van de reebokken wat dichterbij en kijkt alert op. Mijn ochtend is nu helemaal geslaagd!
Leuk verhaal weer Rosalie
Dankjewel Truus!