De ijsvogel is gespot, maar nu nog fatsoenlijk op de foto zien te krijgen. IJsvogeltjes zijn schuwe vogels die je al van veraf zien aankomen. Tijd om een plan te maken dus! Gelukkig doe ik dat niet alleen, ook Hans heeft zin om zich in het ijsvogelproject te storten en zo gaan Peppi en Kokki aan de slag.
Het ijsvogeltje gaat vaak op één van de paaltjes zitten die in het water staan, maar voor de foto staan deze eigenlijk net te ver weg. We zullen dus een aantal takken in de grond of in het water moeten zien te krijgen. Maar ja, hoe doe je dat?
Hans gooit voor de grap een balletje op of we niet toevallig een waadpak hebben liggen, zodat we het water in kunnen om de stokken te plaatsen. Verrek! Ooit heeft mijn vader een waadpak voor mijn broertje en mij gekocht in de hoop dat we ooit nog eens met hem in de bellyboat (google maar eens even) zouden stappen om te vissen. Even navragen en jawel hoor! Het waadpak is er nog en ik pas er nog in!
Oké… Het waadpak is er, maar wat wordt ik uitgelachen thuis. Iedere gek z’n gebrek zullen we dan maar zeggen. Hans neemt de grondboor mee en heeft grote stokken gevonden die vastgebonden zitten op zijn auto. Het lijkt eerder alsof er een aalscholver op moet komen te zitten, maar het is toch echt voor een klein ijsvogeltje.
Daar ga ik dan… Met waadpak en grondboor de sloot in. De bodem is lekker zacht dus ik voel mezelf een beetje wegzakken. Snel de gaten maken en de stokken er in zetten. Met wat stenen die er liggen, zetten we de stokken stevig vast. Zo de stokken staan, laat de ijsvogel maar komen!
Nu maar hopen dat er een succesvol deel 2 komt van de ijsvogelblog!
