Peppi en Kokki gaan op avontuur

De fototassen zijn weer in de auto geslingerd. Een tas met een thermoskan thee en wat lekkers worden ook meegenomen. Peppi en Kokki gaan op stap.

Naast dat ik veel alleen op pad ga met de camera, ga ik ook vaak met Hans op pad. Hans is de man van een collega van mijn moeder (volg je het nog?). Toen Hans en zijn vrouw vorige zomer een bakje koffie kwamen drinken, kwam het gesprek op fotografie. Hans fotografeerde ook, maar was een beetje inspiratieloos en zo ontstond het idee om eens samen op pad te gaan. Het begin van vele fotografieavonturen!

Zijn vrouw, maar ook andere mensen vinden ons een komisch duo. Eerlijk is eerlijk… Ik kan me voorstellen dat mensen ons een rare combinatie vinden. Een jonge meid en een wat oudere, kale man (sorry Hans) die ook nog eens drie koppen groter is dan ik met camera’s waar je U tegen zegt (oké, vooral de lenzen zijn groot). Zijn vrouw noemt ons dan ook vaak Peppi en Kokki.

Nou, daar gingen Peppi en Kokki weer op stap. Door privéomstandigheden had ik er eigenlijk niet zo’n zin in, maar ik wilde ook niet in een donker hoekje weg kruipen en besloot dus toch op zijn aanbod in te gaan en even naar buiten te gaan. Wat ben ik blij dat ik mee ben gegaan!

Het werd een rondje vogelboulevard langs de Hellegatsplaten. Voordat we naar de vogelboulevard reden, wilde ik Hans een leuk plasje laten zien waar veel watervogels hun thuis van hebben gemaakt. Naast de vele knobbelzwanen, wilde eenden, futen en meerkoeten, waren er zowaar kleine zwanen! Vroeg op pad gaan, betekend vaak het mooiste licht en dat bleek ook deze ochtend weer! De kleine zwanen konden we in het fijne ochtendlicht mooi vast leggen.

Bij de eerste vogelhut langs de Hellegatsplaten was vrij weinig te zien, waardoor we snel richting één van de andere hutten reden. Op de weg naar de hut toe zagen we distelvinken (puttertjes), maar tsjonge.. Wat zijn ze snel!

In de hut zelf zien we al snel veel verschillende vogels. Van groenlingen tot roodborstjes en van grote zilverreigers tot pimpelmeesjes, maar al de kleine vogeltjes zijn ons te snel af.

Opeens horen we een hard, raar geluid en zien we een klein vogeltje met wat langere pootjes door het water waden. Het is een witgatje en wat is het een leuk vogeltje! Gelukkig komt hij wat dichterbij en kunnen we hem goed op de foto zetten. Niet onze beste foto’s, maar wel een leuke waarneming!

In de hut drinken we een bakkie thee en eten we wat lekkers, waarna we onze spullen weer inpakken en huiswaarts gaan. Een geslaagde ochtend met leuke verrassingen. Blij dat ik mee ben gegaan!